Kış geldi...

İyileşmemi istiyorsun !

Sen iyi olmadıkça ben nasıl iyi olabilirim bu nasıl bir intikam bu nasıl bir mücadele ölüyorum yavaşça sayende...
Ben öldürdüğüm sandığım adamın beni ezmesini uzaktan sessizce izliyorum...
Neden geldin geri tüm yaşadıklarıma tüm çırpınışlarıma rağmen niye geldin! Çok acıyor canım şimdilerde ben ne büyük hatalar yapmışım diye...
Salağım ben salak... canımı en çok acıtana aşık olabilecek kadar salak!

Olmamalıydı bu yaşanmayacak hiç bir şey üzerine hayal kurmamalıydı zavallı beynim... Nasıl toparlayacağım şimdi kendimi... nasıl dayanacağım bir kez daha bu saçmalığa...

imla hatalarım çoğaldı ben kaybettiğimden beri...

Kapatasım var kendimi… unutmak istiyorum bir kerede çıkma karşıma diyorum… ama her yerde kokun hala gözyaşın var yeter diye bağırıyorum. Rüyalarımdan kovsam özgürlüğe erişiyorum. Ya geceler gündüzler bazen mutsuzlukla oynayıp nasıl mutlu olduğumu hatırlıyorum… hiçbir şey umut vermiyor artık

Senle geçen her mutsuzluğum artık içi boş bir mutluluğa eş değer tutuyorum gidip bakıyorum. İzliyorum ama yoksun kulağımda sesin aptal gülüşün hapsediyor beni… ne desem ne dinlesem

sen çıkıyor karşımı izler yok mu her seferinde kanayan ben gittim zannediyor görenler oysaki sen vazgeçmiştin sen yok etmiştin…. Sen sen sen hep sen beni yok sayan sen… acıyor acıtıyor. Lanet olsun her şey yok olsun… evet bu yazıda çok imla hatası var.

ölelim mi hiç doğmamış gibi.

Dinle beni!
Ben seni hiç bırakmadım.
Ben hiç vazgeçmedim.
Ben sen olmaktan hiç vazgeçmedim.
Taki sen vazgeçene kadar.
Taki sen beni öldürene kadar
ben onca kutu ilaç içtikten sonra ölmemişken
sen öldürdün, vazgeçmedim ama sevdim sevdim
deli gibi sev diye sevdim
Yediremedim sonra kendime
sonra vazgeçtim lanet olası bir akşamdan sonra vazgeçtim senden
seni görmediğimde
ölelim olur mu
hiç doğmamış gibi ölelim ama
hiç tanımamış gibi
hiç sevmemiş gibi
ben hiç sevmedim say hiç olmadım gibi burada bazen hiç tanışmamış gibi
hiç seni görmemiş ve ben o kahveyi hiç içmemiş gibi
sıcak çikolata sevmezdim zaten
senide sevmedim o çikolatayı içmeseydim
ölseydik ya hiç doğmamış gibi.

hikaye sona bulursa;

Susku kaplamış yüreğimizi

Ne bekliyoruz ki,

Ne istiyoruz ki

Bekliyoruz  işte…

Yeniden

Yeni

Olabilmeyi…

Sadece bir yıldız kaydı

Bir dilek tutuldu

Birazı gerçek oldu

Hikaye son buldu

Herkes uyudu…

kırmızıyıda tükettim

En başını düşünüyorum hikayemin..

Bana yazdığın yazıyı okuyordum da geçen zaman ilişti göz ucuma.. Neler değişmiş, ne kadar azalmış çoğalmış zaman ben ne çok göz yaşı dökmüşüm.. Umutlarımı başka yüreklere hapis etmişim. Bir tek sen kalmışsın ötede. Hata saymak mı gerek geçmişi?  Yazdığın yazıdaki güzel cümleleri hatim kıvana gelene kadar okudum. Tekrar , tekrar.. Meğer benim cümlelerim tükeniyormuş  tükenmez bir kalemde.. Tükeniyorum şimdi ,  büyüyorum yavaştan.. Daha çok deliriyorum her hataya değer olarak. Artık ağlamıyorum. Masamdaki gözyaşı kabarcıkları hatıra kaldı bana yadigar hatalarımdan.. Ne kadar acıymış ki acıdan kabarmış şu bir zamanlar nefes alan ağaçtan kalan birkaç parça ağaç müsfettesi..

Düşseymiş eğer geçen zamanlarda yolum sana daha mı huzurlu olurdum.. Kaçmak istiyorum bu hayattan kıymetini bilmek istemiyorum elimdeki nimetlerin.  İstiyorum ki her şeyi sil baştan başlatayım. Başka yürekler tanımadan yeniden döneyim kutuna, geceler boyu sana yazayım..

Dilencilikten kurtulup senin varlığında huzur bulayım.. Şimdi bir kaç adımda aşk dilenmek o kadar hissiz ki.. Sen geldin aklıma, senin huzurun… Şimdi herkes huzurlu sana bakınca.. Ben ise zehrimi akıtmakla meşgulüm.. İlk sancılarıma yazıyorum, şimdi cümlelerim sana dökülsün istedim..

 Sen kimisin? En iyisi bilme, boş ver… 

KAVGA

Hadi!

Dök içindekileri,benim anladıklarım bunlar sen ne anlatmaya çalıştın ki? Uzayıp gitti cümleler.Sen hiç kısa kesmeyi başaramadın ki.

…

Uzatma!

Anlamıyorum nasıl bu kadar çok cümle kurabiliyorsun hayır neden bu kadar çok harcıyorsun seninki tam bir israf.Boşa para harcasan telafi edebiliriz çalışırız çabalarız ama zamanın ya da ruhumdan sevgimden götürdüklerin bunları nasıl tamir edeceksin ki ikimizde iyi biliyoruz ki sen daha kırılan kupanın kulpunu yapıştıramıyorsun.

Aslında her şeyin bir kolayı var mesela ‘Ben’i tamir etmek. Yapabileceğin en basit olay zaten bu azıcık susmak.

-Ne yaptın ?

Gitti mi ?

Sordun mu ?

Defalarca söyledim gitmedim ve sormadım. Sormayacağım!

Halbuki ne kadar güzel başlamıştık.Anlardın gözerimden aklımdan geçenleri tek bir gülüştü beni sana bağlayan.Saatlerce sana bakmama sebep olan anlamlı bakışlarındı.Beynini süs diye taşımıyordun kafa tasında.

Tabi güya…

Sonra bir anda değiştin bakışlar yok.Susuşlar yok.Var olan tek şey artık olmayışındı yalnız kalmıştım herkesin ortasında.Sen beni hayatının merkezine yerleştirmiştin,her şey benim etrafımda dönüyordu ama sen? Sen sadece onların benim etrafımda dönmesi için çabalarken beni yalnız ve kimsesiz bırakıyordun.

Ha tabi birde o yok sayılamaz soruların?

Sana bir sorayım mı ? –bak bende sormayı öğrendim tabi senden-Neydi bizi değiştiren?

-Sendin!

Ee devam et.Devam etsene!

Etmiyordun devam.

Haklıydın.Benim için çabalamıştın ve ben burada olduğumu hatırlatacak cesareti bulamamıştım kendimde ! Cesareti mi çalmıştı birileri seni seviyordum ama… Ama hep bir şeyler eksik kalıyordu.

Sadece sana kıymet vermek istemiştim hep seni anlayabilmek seninle uzun uzun bakakalmak istemiştim.Cümlelerin girmesi gerek yerlerde ise hep benim sitemlerim vardı.Sen ise artık-tabi bana göre-boş konuşmaya çoktan başlamıştın.

Seni seviyordum küçük bir aşkla da olsa.Cümleler götürdü bizi ve artık geri getiremeyecek kadar büyüdük.

an ve bitiş

O gidiyor ve ben onu tutamıyorum. Hayallerim yoktu baskı altında bırakan sadece artık dünden kalan bir burukluk var içimde özlüyorum hallice kahrolası bir ayrılığa hazırlık yapıyorum. Gitmek cümlesini öyle acıtıyor ki beni artık dayanamıyorum 5 uzun gün sabahında günaydınsız kalmak, gecesinde ise uykusuz ama bir de daha büyük zamanlar geliyor aklıma daha uzun yaşamlar dayanamıyorum. Başka bedenler olmasın, başka kokular... Sadece bir an gözlerini görmek istiyorum. "Çok hatalar yaptım aradığın adam ben değilim  belki de" cümlesini sözlüğümde aradım. Yanıt yoktu onun için , kimseyi aramıyordum. kaderimin ve hayatımın bir parçasıydı o ufacık bir gülümsemeydi tende sıcak, rüzagarında poyrazdı... Şimdi bir büyük sınav daha; özlemek....